ﺑﻐﻀﯽ ﻣﯿﺎﻥ ﮔﻠﻮﯾﯽ ﮐﻪ ﻭﺍ ﻧﻤﯽ ﺷﻮﺩ

ﯾﮏ ﻟﺤﻈﻪ ﺗﺎﺏ ﻧﺪﺍﺭﻡ ﺑﮕﻮﯾﻢ ﺳﺨﻦ

ﯾﺎ ﮔﺮﯾﻪ ﻣﯽ ﺩﻫﺪﻡ ﺑﻪ ﺑﺎﺩ ﯾﺎ ﻧﻤﯽ ﺷﻮﺩ

ﺍﺯ ﺻﺪ ﺍﻧﺎﺭ ﮐﻪ ﯾﮑﯽ ﺩﺍﻧﻪ ﻣﯽ ﮐﻨﯽ

ﮔﻠﮕﻮﻥ ﺗﺮ ﺍﺯ ﻟﺒﺎﻥ ﺗﻮ ﭘﯿﺪﺍ ﻧﻤﯽ ﺷﻮﺩ

ﭘﺎﯾﯿﺰ ﻫﻢ ﺑﻪ ﯾﺎﺭ ﺧﻮﺩﺵ ﺯﻣﺴﺘﺎﻥ ﺭﺳﯿﺪ

ﺩﺭﺩﺍ ﺍﺯﺍﯾﻦ ﻓﺮﺍﻕ ﻣﻦ ﮐﻪ ﺩﻭﺍ ﻧﻤﯿﺸﻮﺩ

ﺩﺭﯾﺎ ﺍﮔﺮ ﭼﻪ ﻫﯿﭻ ﻣﺤﺘﺎﺝ ﻗﻄﺮﻩ ﻧﯿﺴﺖ

ﺑﯽ ﻗﻄﺮﻩ ﺩﺭﯾﺎ ٬ ﮐﻪ ﺩﺭﯾﺎ ﻧﻤﯽ ﺷﻮﺩ

ﯾﮏ ﻗﻄﺮﻩ ﺍﻡ ﻭﻟﯽ ﺑﻪ ﺷﻮﻕ ﺗﻮ ﻣﯽ ﭼﮑﻢ

ﻫﻤﺮﺍﻩ ﻗﻄﺮﻩ ﺷﻮ ﮐﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﻧﻤﯽ ﺷﻮﺩ

ﺩﺍﻏﯽ ﮔﺬﺍﺷﺘﻪ ﺍﻡ ﮐﻪ ﻧﺒﯿﻨﻢ ﺗﻮ ﺭﺍ ﻭﻟﯽ

ﯾﮏ ﻟﺤﻈﻪ ﺧﯿﺎﻟﺖ ﺯ ﺳﺮﻡ ﻭﺍ ﻧﻤﯿﺸﻮﺩ

ﺗﻨﻬﺎ ﮔﻨﺎﻩ ﻣﻦ ﻫﻤﯿﻦ ﺗﻮﺑﻪ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺑﺲ

ﺧﻮﺍﻫﻢ ﮐﻪ ﺗﻮﺑﻪ ﺑﺸﮑﻨﻢ ﺍﻣﺎ ﻧﻤﯽ ﺷﻮﺩ

ﺍﻣﺸﺐ ﻧﻤﯿﺮﺳﻢ ﺑﻪ ﺻﺒﺢ ﭼﻮﻥ ﻧﻤﯿﺪﺍﻧﯽ

ﺷﺐ ﻧﯿﺰ ﺑﺪﻭﻥ ﺗﻮ ﯾﻠﺪﺍ ﻧﻤﯽ ﺷﻮﺩ ..